۱۳۸۸ شهریور ۲۵, چهارشنبه

فرناندو بوترو ( مقاله + گالری ) - قسمت اول














سلف پرتره بوترو









این مقاله روندی متفاوت از دو مقاله پیشین ( شیله و آرکیمبالدو )دارد .از بوترو منابع زیادی پیدا نکردم و در هر منبع به طور ناقص به زندگی اش پرداخته بودند .شاید چون بوترو هنوز زنده است .
در کتاب های تاریخ هنرکه در ایران چاپ شده است از شیله و آرکیمبالدو نامی برده شده است ولی از بوترو دریغ از یک اسم و اشاره .
به هر حال خوشحالم که به سه نقاشی پرداختم که در منابع فارسی موجود اثری از آنها دیده نمی شود یا بسیار کم در حد یک خط .
این مطلب فقط اشاره ومعرفی کوتاهی از فرناندو بوتروست . به علاوه اظهار نظر شخصی ام درمورد او وهنرش با کمک برخی مقاله ها و مطالب و شناخت نسبی ام در باب نقاشی .
چندین مقاله کوتاه را ترجمه کردم اما آنقدر نچسب بودند که رغبتی برای به اشتراک گذاشتن آن در وبلاگم نیافتم .به راحتی ی شود زندگی روتین وعادی بوترو را در چند خط شرح داد که :
سال 1932 در کلمبیا متولد شده است .در سال 48کار خودش را به عنوان نقاش حرفه ای شروع کرده، به اسپانیا رفته و آنجا در آکادمی مادرید درس خوانده ، چند سالی در ایتالیا تاریخ هنر خوانده ، به مکزیک رفته ، ازدواج کرده ، چند سالی با دیه گو ریورا آشنا شده و مدتی تحت تاثیر هنر مورالیسم(1) او بوده است .از همسر اولش جدا شده ، بار دیگر ازدواج کرده و پسر 4 ساله اش را از دست داده و... .
اکنون بیشتردر نیویورک و پاریس زندگی را می گذراند .
این اطلاعات چیززیادی به من نشان نداد که چرا بوترو به این فرم و نقاشی رسید .
در جایی دیگر خواندم که بوترو وقتی به اسپانیا رفت از کارهای ولاسکوئز و داوید کپی برداری می کرده است .
شاید در ایتالیا که تاریخ هنر خوانده تصمیم گرفته تاریخ نقاشی را با نگاه خود بار دیگر خلق کند و این جاست که فرناندو بوترویی که امروز می شناسند متولد شد .
در اولین برخورد با مجموعه ای از کارهایش فربه ای وچاقی شخصیت های نقاشی هایش شما را متعجب می کند .
سه مو لفه ی اصلی آثر بوترو که در مواجه و چند بار دیدن در کارهایش یافتم عبارتند از :







1. طنز خاص او
2. نقاشی به سبک و تاثیر پذیری از هنر آمریکایی - لاتینی
3. حضور کلمبیا










طنز : این طنز در بعضی آثار کاریکاتور گونه است ، در برخی طنزی اجتماعی وسیاسی و در جایی دیگر طنزی مذهبی . او حتی با آثر بزرگان نقاشی کلاسیک با کمک نگاه و دنیایش شوخی می کند و باز آفرینی از نوع بوترویی به ما ارائه میدهد .
این طنز جایی جیاکوموتی را چاق میکند و پیکاسویی بوترویی می آفریند .آثار کلاسیک را فربه میکند .
حتی این طنز به مذهب هم ناخنکی می زند . مسیح را که همیشه پیکره ای نحیف و لاغر در ذهن داریم ، پف کرده و چاق در بالای صلیب نشانمان می دهد .
این طنز به چاقی خلاصه نمی شود . در تابلویی مریم باکره ای بسیار چاق را به تصویر کشیده که کودکی ( عیسی ) را در دست دارد که لباسی امروزی پوشیده و حتی تی شرت و شلوارکی به پا دارد .

نقاشی آمریکایی – لاتینی سبک کلی کارهای اوست که از ویژگی های این سبک می توان به رنگ آمیزی تخت و استفاده از رنگهای گرم و روشن با خطوطی پهن اشاره کرد .

کلمبیا : رنگهای ملی کلمبیا و پرچم کلمبیا در بیشتر کارهای بوترو هویداست .

به نظر نگارنده نگاه بوترو برعکس بسیاری از نقاشان وهنرمندان ، نگاهی جنسی نیست .(این نه امتیاز مثبتی است و نه منفی ) .شاید با پرتره هایی برهنه نتیجه ای عکس بگیرید اما برهنه نگاره های بوترو حدیث غیر جنسی دارد که برای مسدود نشدن وبلاگ به صورت کتبی به آن نمی پردازم .





باز هم بگویم جملات بالا به عنوان یکی از ویژگی های آثار بوترو ذکر شد ، نه به عنوان ارزش و ضد ارزشی اخلاقی .

برای پایان بخشیدن به این معرفی کوتاه نگاهی به یکی از کارهای بوترو می اندازم .





خنده دار ترین تصویری که از آدم (Adam) دیدم .آدمی که از بهشت رانده شد .ادم را به تنهایی میبینیم که چون بچه ای شکمو سیبی در دست دارد و سیب هایی هم روی زمین ریخته است .چهره ی آدم ابله ترین چهر ه ای است که تا به حال در مقابلتان دیده اید .رنگ پس زمینه اثر سیاه است و از دل این تاریکی شاخه ی درختی ( که بی شباهت به مار هم نیست ) بیرون آمده است .
آیا مار توهم آدم وحوا نبوده است ؟ حوا کجاست ؟
در این اثر فربه ای با موضوع رابطه ای طنز آمیز ساخته است .

این فربه ای و چاقی در هر نقاشی ، نقش خود را به طور خاص ایفا می کند .مفاهیمی مثل کسالت ، یکنواختی غرور، سکون و حتی پرخوری و... خود را در چاقی و پف کردگی نشان می دهد .





همه ی انسانها (چاق و لاغر ) در ذات خود در دنیا ی فرناندو بوترو چاق هستن وچاقی و پر خوری به عنوان یکی از گناهان غیر قابل بخشایش انسان در دینهای نصرانی وابراهیمی، ذات گناهکار انسانی را به شکلی مضحک بر گوش مخاطب و بیننده ی آثارش می زند .




بوترو درتاریخ هنر جاودانه است .چه اورا دوست داشته باشید چه نه .
نگاه او بسیار نو و جذاب است و به عنوان یکی از ویژگی های دوران مدرن و پست مدرن ، طنز اساسی ترین وجه کارهایش است .
بعید است که تابلوی توازندگانش را ببینید و دوست نداشته باشید که در آن لحظه موسیقی گوش کنید .(اولین تابلویی که از بوترو دیدم .البته بصورت کارت پستال)
در آخر اشاره کنم که بوترو در مجسمه سازی نیز دنیای چاق خود را حفظ کرده است .




















( 1) : مورالیسم = نقاشی دیواری