زنده با مرگ: فرناندو بوترو ( مقاله + گالری )

سلف پرتره بوترو

این مقاله روندی متفاوت از دو مقاله پیشین ( شیله و آرکیمبالدو )دارد .از بوترو منابع زیادی پیدا نکردم و در هر منبع به طور ناقص به زندگی اش پرداخته بودند .شاید چون بوترو هنوز زنده است .

در کتاب های تاریخ هنرکه در ایران چاپ شده است از شیله و آرکیمبالدو نامی برده شده است ولی از بوترو دریغ از یک اسم و اشاره .

به هر حال خوشحالم که به سه نقاشی پرداختم که در منابع فارسی موجود اثری از آنها دیده نمی شود یا بسیار کم در حد یک خط .

این مطلب فقط اشاره ومعرفی کوتاهی از فرناندو بوتروست . به علاوه اظهار نظر شخصی ام درمورد او وهنرش با کمک برخی مقاله ها و مطالب و شناخت نسبی ام در باب نقاشی .

چندین مقاله کوتاه را ترجمه کردم اما آنقدر نچسب بودند که رغبتی برای به اشتراک گذاشتن آن در وبلاگم نیافتم .به راحتی ی شود زندگی روتین وعادی بوترو را در چند خط شرح داد که :

سال 1932 در کلمبیا متولد شده است .در سال 48کار خودش را به عنوان نقاش حرفه ای شروع کرده، به اسپانیا رفته و آنجا در آکادمی مادرید درس خوانده ، چند سالی در ایتالیا تاریخ هنر خوانده ، به مکزیک رفته ، ازدواج کرده ، چند سالی با دیه گو ریورا آشنا شده و مدتی تحت تاثیر هنر مورالیسم(1) او بوده است .از همسر اولش جدا شده ، بار دیگر ازدواج کر

ده و پسر 4 ساله اش را از دست داده و... .

اکنون بیشتردر نیویورک و پاریس زندگی را می گذراند .

این اطلاعات چیززیادی به من نشان نداد که چرا بوترو به این فرم و نقاشی رسید .

در جایی دیگر خواندم که بوترو وقتی به اسپانیا رفت از کارهای ولاسکوئز و داوید کپی برداری می کرده است .

شاید در ایتالیا که تاریخ هنر خوانده تصمیم گرفته تاریخ نقاشی را با نگاه خود بار دیگر خلق کند و این جاست که فرناندو بوترویی که امروز می شناسند متولد شد .

در اولین برخورد با مجموعه ای از کارهایش فربه ای وچاقی شخصیت های نقاشی هایش شما را

متعجب می کند .

سه مو لفه ی اصلی آثر بوترو که در مواجه و چند بار دیدن در کارهایش یافتم عبارتند از :

1. طنز خاص او

2. نقاشی به سبک و تاثیر پذیری از هنر آمریکایی - لاتینی

3. حضور کلمبیا

طنز : این طنز در بعضی آثار کاریکاتور گونه است ، در برخی طنزی اجتماعی وسیاسی و در جایی دیگر طنزی مذهبی . او حتی با آثر بزرگان نقاشی کلاسیک با کمک نگاه و دنیایش شوخی می کند و باز آفرینی از نوع بوترویی به ما ارائه میدهد .

این طنز جایی جیاکوموتی را چاق میکند و پیکاسویی بوترویی می آفریند .آثار کلاسیک را فربه میکند .

حتی این طنز به مذهب هم ناخنکی می زند . مسیح را که همیشه پیکره ای نحیف و لاغر در ذهن داریم ، پف کرده و چاق در بالای صلیب نشانمان می دهد .

این طنز به چاقی خلاصه نمی شود . در تابلویی مریم باکره ای بسیار چاق را به تصویر کشیده که کودکی ( عیسی ) را در دست دارد که لباسی امروزی پوشیده و حتی تی شرت و شلوارکی به پا دارد .

نقاشی آمریکایی – لاتینی سبک کلی کارهای اوست که از ویژگی های این سبک می توان به رنگ آمیزی تخت و استفاده از رنگهای گرم و روشن با خطوطی پهن اشاره کرد .

کلمبیا : رنگهای ملی کلمبیا و پرچم کلمبیا در بیشتر کارهای بوترو هویداست .

به نظر نگارنده نگاه بوترو برعکس بسیاری از نقاشان وهنرمندان ، نگاهی جنسی نیست .(این نه امتیاز مثبتی است و نه منفی ) .شاید با پرتره هایی برهنه نتیجه ای عکس بگیرید اما برهنه نگاره های بوترو حدیث غیر جنسی دارد که برای مسدود نشدن وبلاگ به صورت کتبی به آن نمی پردازم .

باز هم بگویم جملات بالا به عنوان یکی از ویژگی های آثار بوترو ذکر شد ، نه به عنوان ارزش و ضد ارزشی اخلاقی .

برای پایان بخشیدن به این معرفی کوتاه نگاهی به یکی از کارهای بوترو می اندازم .

خنده دار ترین تصویری که از آدم (Adam) دیدم .آدمی که از بهشت رانده شد .ادم را به تنهایی میبینیم که چون بچه ای شکمو سیبی در دست دارد و سیب هایی هم روی زمین ریخته است .چهره ی آدم ابله ترین چهر ه ای است که تا به حال در مقابلتان دیده اید .رنگ پس زمینه اثر سیاه است و از دل این تاریکی شاخه ی درختی ( که بی شباهت به مار هم نیست ) بیرون آمده است .

آیا مار توهم آدم وحوا نبوده است ؟ حوا کجاست ؟

در این اثر فربه ای با موضوع رابطه ای طنز آمیز ساخته است .

این فربه ای و چاقی در هر نقاشی ، نقش خود را به طور خاص ایفا می کند .مفاهیمی مثل کسالت ، یکنواختی غرور، سکون و حتی پرخوری و... خود را در چاقی و پف کردگی نشان می دهد .

همه ی انسانها (چاق و لاغر ) در ذات خود در دنیا ی فرناندو بوترو چاق هستن وچاقی و پر خوری به عنوان یکی از گناهان غیر قابل بخشایش انسان در دینهای نصرانی وابراهیمی، ذات گناهکار انسانی را به شکلی مضحک بر گوش مخاطب و بیننده ی آثارش می زند .

بوترو درتاریخ هنر جاودانه است .چه اورا دوست داشته باشید چه نه .

نگاه او بسیار نو و جذاب است و به عنوان یکی از ویژگی های دوران مدرن و پست مدرن ، طنز اساسی ترین وجه کارهایش است .

بعید است که تابلوی توازندگانش را ببینید و دوست نداشته باشید که در آن لحظه موسیقی گوش کنید .(اولین تابلویی که از بوترو دیدم .البته بصورت کارت پستال)